Ανακοίνωση εξέδωσε η Λαϊκή Συσπείρωση Πειραιά με αφορμή τα δημοσιεύματα σχετικά με τις διώξεις για τα γεγονότα στο κλειστό γυμναστήριο στου Ρέντη και την εμπλοκή κατηγορουμένων με το Δήμο Πειραιά.
Στην ανακοίνωσή της σημειώνει:
“Δημοσιεύματα εφημερίδων και site διαρρέουν πληροφορίες, επικαλούμενοι το διαβιβαστικό της αστυνομίας, σχετικά με την δικογραφία που έχει σχηματιστεί για 160 συνολικά άτομα (εκ των οποίων τα 67 έχουν ήδη συλληφθεί) και συσχετίζουν ορισμένους από αυτούς με το Δήμο του Πειραιά. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, τα άτομα αυτά απασχολούνταν στο Δήμο με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, χωρίς να εμφανίζονται στην εργασία τους.
Εύλογα προκύπτουν ερωτήματα για τα οποία η Δημοτική Αρχή θα πρέπει να δώσει καθαρές εξηγήσεις:
Εργάζονταν ή όχι οι κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση στο Δήμο του Πειραιά;
Κάτω από ποιο καθεστώς προσελήφθησαν τα εν λόγω άτομα και ποιες ανάγκες κάλυπταν;
Προσέρχονταν ή όχι στην εργασία τους τα εν λόγω άτομα, τη στιγμή που η εντατικοποίηση εργασίας των εργαζομένων στο δήμο “βαράει κόκκινο”;
Γνώριζε ή όχι η Δημοτική Αρχή για τις δραστηριότητες αυτών των ατόμων;
Περιμένουμε σαφείς απαντήσεις, γιατί την ίδια ώρα, εκτός όλων των άλλων, ο Δήμος του Πειραιά στερείται του απαραίτητου προσωπικού σε μια σειρά κρίσιμους τομείς και υπηρεσίες και στα συνεχή ερωτήματα και παρεμβάσεις της “Λαϊκής Συσπείρωσης” για κάλυψη των αναγκών με προσλήψεις, η διαρκής απάντηση της Δημοτικής Αρχής, είναι η ανυπαρξία πόρων.
Η προσπάθεια επιχειρηματικών συμφερόντων να εκμεταλλευτούν την λαοφιλία αθλητικών ομάδων και σωματείων με σκοπό την προώθηση των επιχειρηματικών τους επιδιώξεων είναι γνωστή. Όπως γνωστό είναι, ότι αξιοποιούνται σε αυτή την προσπάθεια και άτομα του κοινού ποινικού δικαίου που καμία σχέση δεν έχουν με τις ομάδες, τα αθλητικά σωματεία και τους φιλάθλους, ζημιώνοντας συχνά ακόμα και την ίδια την ομάδα. Τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα φέρνουν στην επιφάνεια και τη σχέση τους με τον κρατικό μηχανισμό, τμήμα του οποίου είναι και οι Δήμοι.
Το βέβαιο είναι ότι και από αυτή την υπόθεση αποδεικνύεται ότι ριζική λύση δεν θα δούμε εάν δεν βγουν από τη μέση τα συμφέροντα των μεγάλων ομίλων που αξιοποιούν τον αθλητισμό, τον κόσμο και τη σπουδαία ιστορία των ομάδων, ως πίεση για να κερδίζουν περισσότερα”.
