Πέθανε σε ηλικία 85 ετών ο γνωστός ηθοποιός, Ηλίας Λογοθέτης. Την είδηση του θανάτου του γνωστοποίησε με ανάρτησή του ο γιος του, ηθοποιός Αλέξανδρος Λογοθέτης, ο οποίος έγραψε σε μία μαύρη σελίδα «Αντίο γαλάζια μάτια».
«Ο Ηλίας Λογοθέτης ήταν ένας σπουδαίος ηθοποιός που μαθήτευσε κοντά στον Κάρολο Κουν. Ερμήνευσε, με πάθος, εντιμότητα και ήθος, σημαντικούς ρόλους, δίνοντας τους ζωή στο θέατρο, στον ελληνικό κινηματογράφο, στην τηλεόραση. Ο συγγραφέας Χάρολντ Πίντερ, συγχαίροντας τον για την ερμηνεία του ως Σπούνερ, στο έργο του “Νεκρή Ζώνη”, τον ρώτησε που οφειλόταν η ιδιαιτερότητα στο παίξιμό του. Και ο σεμνός Ηλίας που αγαπήθηκε από το ελληνικό κοινό, σε όποιο είδος θεατρικού λόγου κι αν επιδόθηκε, του απάντησε ότι η μεσογειακή ιδιοσυγκρασία του τον έκανε να βάζει λίγη συγκίνηση, σε κάθε ρόλο που ερμήνευε. Αυτή η ιδιοσυγκρασία του, η στάση ζωής του, η αφιέρωσή του και η αγάπη του για την Τέχνη, ήταν που τον έκανε να ξεχωρίσει πολύ νωρίς, είτε έπαιζε στη “Βαβυλωνία” του Βυζάντιου, είτε στο “Τέλος του παιχνιδιού” του Μπέκετ και ακόμη ερμηνεύοντας Βιζυηνό στο “Μόνον της ζωής του ταξείδιον”, του Λάκη Παπαστάθη. Λευκαδίτης, λάτρης της όπερας, αφιερωμένος στη δουλειά του, διανοούμενος και ταυτόχρονα φίλος και συνάδελφος, απλός και προσιτός, ο Ηλίας Λογοθέτης αγαπήθηκε από το κοινό. Θα λείψει σε όλους μας. Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του», ανέφερε σε δήλωσή της η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη.
Ο εκλιπών γεννήθηκε στη Λευκάδα, στις 15 Απριλίου 1939. Αποφοίτησε από το τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Παντείου και ήρθε σε επαφή με το θέατρο μέσω του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, απ’ όπου αποφοίτησε το 1967, και πήρε μέρος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1970, στο έργο “Βαβυλωνία”.
Εγινε γνωστός κυρίως σε κωμικούς ρόλους από συμμετοχές στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Συμμετείχε σε πολλά θεατρικά έργα στην τηλεόραση στο γνωστό «Θέατρο της Δευτέρας». Είχε λάβει μέρος, επίσης, σε μουσικές παραστάσεις, όπως το αφιέρωμα στον Μιχάλη Σουγιούλ.
Σύζυγός του ήταν η ηθοποιός Μαρία Ζαχαρή και γιος του ο Αλέξανδρος Λογοθέτης ο οποίος ακολούθησε και αυτός την υποκριτική.
Το 1970 τιμήθηκε στο 11ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης με το βραβείο Β’ Ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Βαβυλωνία».
Αναλυτικά η καλλιτεχνική του διαδρομή:
Συμμετείχε ως μαθητής της Σχολής σε απαιτητικές παραστάσεις όπως τα ιστορικά ανεβάσματα των «Περσών» (1965-1966), των «Βατράχων» (1966) αλλά και των «Ορνίθων» στο Λονδίνο και το Παρίσι.
Το 1967 μετά και την τυπική αποφοίτησή του έκανε την πρώτη του του επαγγελματική εμφάνιση με το έργο «Έξι Πρόσωπα Ζητούν Συγγραφέα» του Λ. Πιραντέλο στο Θέατρο Τέχνης.
Ακολούθως έπαιξε στο ελεύθερο θέατρο σε μιούζικαλ, επιθεώρηση και πρόζα με τους θιάσους Γιάννη Φέρτη – Ξένιας Καλογεροπούλου, Κάκιας Αναλυτή – Κώστα Ρηγόπουλου, Νίκου Ξανθόπουλου, Θανάση Βέγγου, Κώστα Χατζηχρήστου, Άγγελου Αντωνόπουλου – Μιράντας Κουνελάκη, Αλίκης Βουγιουκλάκη ενώ συνεργάστηκε επί μακρόν με τον Σπύρο Ευαγγελάτο στο Αμφιθέατρο ερμηνεύοντας αξιόλογους ρόλους όπως του Τίτου Ανδρόνικου (του Σαίξπηρ).
Το 2000 δέχτηκε τα θετικά σχόλια του Χάρολντ Πίντερ για την ερμηνεία του στο θεατρικό έργο «Νεκρή Ζώνη» που ανέβηκε στο Απλό Θέατρο του Αντώνη Αντύπα.
Το 2007 ανέβασε την παράσταση «Το Αμάρτημα της Μητρός μου» σε δική του σκηνοθεσία και με πρωταγωνιστές τον ίδιο και τη σύζυγό του, η οποία παίχτηκε επί δέκα και πλέον έτη με απήχηση στο κοινό για τον πρωτότυπο καλλιτεχνικό τρόπο που ανέδειξε τον χαρακτήρα και τις ευαισθησίες του Γεώργιου Βιζυηνού.
Μια σημαντική θεατρική του στιγμή ήταν επίσης όταν το 2008 συμμετείχε στην τρίτη αναβίωση των «Ορνίθων» από το Θέατρο Τέχνης, στο Grand National Theatre του Πεκίνου αλλά και το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.
Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1970 με την ανατρεπτική «Βαβυλωνία» του Γιώργου Διζικιρίκη.
Με τη Φίνος Φιλμ συνεργάστηκε δύο φορές, στο «Ο Παπαφλέσσας» (1971) και «Ο Θανάσης Στη Χώρα Της Σφαλιάρας» (1976).
Ανέπτυξε μια πλούσια κινηματογραφική σταδιοδρομία σε πάνω από 40 ελληνικές ταινίες, μερικές από τις οποίες ήταν από τις σημαντικότερες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου: «Περιπλάνηση» (1979) του Χριστόφορου Χριστοφή, «Τοπίο στην Ομίχλη» (1988) και «Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού» (1991) του Θόδωρου Αγγελόπουλου και «Τα Παιδιά της Χελιδόνας» (1987) του Κώστα Βρεττάκου. Παράλληλα δεν αρνήθηκε και ρόλους που αξιοποίησαν το αστείρευτο ταλέντο του στην κωμωδία όπως στα «Θανάση Σφίξε κι άλλο το Ζωνάρι» (1980) του Θόδωρου Μαραγκού, «Γκαρσονιέρα για Δέκα» (1981) του Δημήτρη Δαδήρα, «Άρπα Colla» (1982) του Νίκου Περάκη και «Made In Greece» (1987) του Πάνου Αγγελόπουλου.
Το 2001 έκλεψε την παράσταση με διπλό ρόλο στο «Το Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον» του Λάκη Παπαστάθη ενώ τελευταία κινηματογραφική του εμφάνιση ήταν το 2013 στην ταινία «Το Δέντρο και η Κούνια» της Μαρίας Ντούζα.
Παράλληλα με την κινηματογραφική και τη θεατρική του πορεία, δεν αρνήθηκε τη συμμετοχή του και σε επιλεγμένες τηλεοπτικές σειρές όπως «Το Μινόρε Της Αυγής», «Ο Κίτρινος Φάκελος», «Σιγά Η Πατρίδα Κοιμάται», «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά», «Ο Ιός Του Πατέρα», «Καλά Να Πάθεις», «Ο Πρίγκηπας» και άλλες.
Έδωσε επίσης το παρόν και σε πολλές μεταφορές θεατρικών έργων στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση (Θέατρο της Δευτέρας).
Είχε λάβει μέρος, επίσης, σε μουσικές παραστάσεις, όπως το αφιέρωμα στον Μιχάλη Σουγιούλ στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού το 2008.
ΠΗΓΗ:kathimerini.gr
